آموزشی

این کتابچه ی بسیار کوچک, خلاصه ترین جزوه ی آموزش خوشنویسی تحریری نستعلیق است که در 2 صفحه + 47 صفحه گردآوری شده است و مناسب برای آموزش دانش آموزان مقطع راهنمایی تا بزرگسالان که مایلند خوشنویسی با مداد یا خودکار را یاد بگیرند, میباشد.

همین تعداد کم صفحات این جزوه مارا مردد کرده بود که آن را در بخش کتاب ها باید قرار دهیم یا مقالات, ولی به دلیل ارزش کیفی این جزوه آموزش خوشنویسی برآن شدیم که آن را در بخش کتابها قرار دهیم.

لینک زیر را جهت دانلود انتخاب کنید

دانلود از سرور اول

پسورد: www.9calligraphy.ir

* آب- مرکب به آب نیاز دارد. ظرف قطره چشم در همه خانه ها وجود دارد، (همان ظرفهای پلاستیکی سفید) یکی از آنها را خوب بشویید و آن را از آب جوشیده پر کنید و همیشه همراه داشته باشید.

* هوا-هر روز با دوات خود را بنویسید. اگر در مرکب شما برای مدت طولانی بسته بماند، مرکب کپک می زند. اگر دیدید مرکبتان بد بو شده، چند قطره گلاب در آن بریزید؛ برای این کار از گلاب خالص استفاده کنید.

* تنظیم-رنگ و کشش مرکب خود را همیشه تنظیم کنید و قبل از هر بار استفاده، آن را با ته خودکار یا مداد، خوب هم بزنید و لیقه را جا به جا کنید.

اگر شما هم در این مورد آموزش خوشنویسی تجربه ای دارید در بخش نظرات بنویسید تا در ادامه موارد درج شود.

امیدوارم این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

بجز دوربین و لنز، تجهیزات و وسایل دیگری هم هستند که جزو احتیاجات مهم هر عکاس منظره به‌ حساب می‌آیند. اما بر خلاف عکاسان استودیویی، عکاسان منظره باید تجهیزاتشان را با خود حمل‌کنند و خیلی اوقات درپیاده‌روی‌های طولانی آنها را به دوش بکشند تا به محل موردنظرشان برای عکاسی برسند. این نکته باعث می‌شود که قابلیت حمل آسان و وزن این تجهیزات برای عکاسان منظره از اهمیت بالایی برخوردار باشد. در این مطلب سعی می‌کنم که شما را با مهمترین وسایل و تجهیزاتی که در عکاسی منظره کاربرد زیادی دارند آشنا‌ کنم و در ضمن این کار، نکاتی که برای خرید آنها باید مدنظر قراردهید را مختصر بیان‌کنم.

سه‌پایه و سر‌سه‌پایه

سه‌پایه یکی از متداول‌ترین وسایل مورد نیاز برای عکاسی منظره است. کار اصلی سه‌پایه ثابت نگاه‌داشتن دوربین در مدت‌زمان نوردهی است تا بدون لرزش دست، عکس در شارپ‌ترین حالت ممکن ثبت‌شود. دو عامل در عکاسی منظره باعث می‌شود که بیش از دیگر گونه‌های عکاسی نیازمند به یک سه‌پایه‌ی مستحکم و باکیفیت باشید. اول اینکه معمولاً عکاسان منظره برای دستیابی به عمق‌میدان زیاد، از دیافراگم‌های بسته‌ای مثل f/8 یا f/11 استفاده می‌کنند و دوم اینکه برای بدست‌آوردن بهترین کیفیت و پایین‌ترین میزان نویز در عکس‌ها، حساسیت ISO را در کمترین حد خود قرار می‌دهند. اگر با مبانی نوردهی در عکاسی آشنا باشید خوب می‌دانید که بستن دیافراگم (با کاهش میزان نوری که به سنسور تصویر می‌رسد) و کاهش ISO (با کم‌کردن میزان حساسیت سنسور به نور) باعث می‌شود که برای ثبت عکس با نوردهی مناسب، مجبور باشید تا سرعت شاتر (به عنوان ضلع سوم مثلث نوردهی) را کاهش دهید. استفاده از سرعت‌های پایین شاتر به معنی آن است که احتمال تارشدن عکس بخاطر لرزش‌های دست بالاتر می‌رود؛ بنابراین، قراردادن دوربین روی سه‌پایه، عکاسان منظره را قادر می‌سازد تا با خیال راحت سرعت شاتر را تا جایی که نیاز است کاهش‌دهند. سه‌پایه آنقدر مهم است که اصولاً برخی تکنیک‌های عکاسی نظیر عکاسی با نوردهی طولانی (Long Exposure) و عکاسی به روش HDR بدون آن غیر ممکن یا فوق‌العاده دشوار است.

حال که با اهمیت سه‌پایه‌ در عکاسی منظره آشنا شدید، بپردازیم به اینکه چه نکاتی را در خرید سه‌پایه باید مدنظر قراردهید. من پیش‌تر در مطلبی جداگانه راهنمایی برای خرید سه‌پایه را گردآوری‌کردم؛ اما در اینجا به طور خلاصه به چند نکته‌ی مهم اشاره می‌کنم. اولین نکته‌ای که مخصوصاً عکاسان مبتدی باید مدنظر قراردهند این است که سه‌پایه هرچقدر هم که خوب و مستحکم باشد، اگر بیش از حد سنگین باشد، احتمالاً  بعد از مدت کوتاهی شما را از به همراه بردن آن در سفرهایتان منصرف می‌کند. بنابراین، برای عکاسی منظره باید سه‌پایه‌ای را انتخاب کنید که در آن توازن بین استحکام و وزن رعایت شده‌باشد. سه‌پایه‌های خوب معمولاً در دو جنس آلومینیوم و فیبر‌کربن یافت می‌شوند که نوع دومی سبک‌تر و البته کمی گران‌تر است. معیار دیگری که برای انتخاب سه‌پایه باید به آن دقت کنید حداکثر و حداقل ارتفاع سه‌پایه است که باید مطابق با نیازهای شما باشد. یک نکته‌ی دیگر در انتخاب سه‌پایه‌ی مناسب عکاسی منظره مربوط می‌شود به سرپایه‌های (feet) سه‌پایه که انواع پلاستیکی، فلزی و قابل تعویض دارند. با توجه به استفاده‌ی شما از سه‌پایه برای عکاسی در طبیعت بدیهی است که سرپایه‌های فلزی دوام بیشتری خواهند‌داشت.

اما مهمترین قسمت هر سه‌پایه‌ای سرسه‌پایه‌ی آن است. بسیاری از سه‌پایه‌های معمولی خودشان دارای یک سر‌سه‌پایه‌ هستند اما در مورد سه‌پایه‌های حرفه‌ای‌تر سرسه‌پایه را باید جدا تهیه‌کنید. سر‌سه‌پایه‌‌ها دارای دو نوع متداول pan-tilt و ball-head یا توپی هستند. هرکدام از اینها خصوصیات و مزایای خودشان را دارند؛ اما سهولت استفاده از سرسه‌پایه‌های ball-head که در آنها تنها با شُل‌کردن یک اهرم می‌توانید دوربین را به تمام جهات حرکت‌دهید باعث‌شده تا این نوع از سر‌سه‌پایه‌ها در میان عکاسان حرفه‌ای محبوبیت بیشتری داشته‌باشند.

فیلتر‌ها

هرچند که امروزه دیگر خیلی از فیلتر‌ها جای خود را به ابزارهای Camera Raw و Lightroom داده‌اند؛ اما همچنان بسیاری از عکاسان منظره در کوله‌پشتی خود چندین فیلتر مختلف دارند. از میان انواع مختلف فیلترها، اثر فیلترهای ND (Neutral Density) را نمی‌توان در نرم‌افزار بازسازی‌کرد. فیلتر‌های ND از لحاظ رنگی خنثی هستند، یعنی هیچ رنگی را به عکس اضافه نمی‌کنند و تنها کاری که انجام می‌دهند این است که از میزان نوری که از آنها عبور می‌کند را می‌کاهند. بسته به میزانی که نور را کاهش می‌دهند، فیلترهای ND انواع مختلفی دارند که بر حسب کاهش استاپ نوری سنجیده می‌شوند. فیلترهای ND می‌توانند بین 1 تا 16 استاپ نور را کاهش‌دهند. کاربرد اصلی فیلترهای ND در عکاسی با نوردهی طولانی است. احتمالاً شما عکس‌هایی از آبشار یا دریا را دیده‌اید که در آنها حرکت آب کاملاً محو و در اصطلاح به صورت مخملی در عکس ثبت‌ شده‌است و یا عکس‌هایی از آسمان که حرکت ابرها در آنها کاملاً محو‌شده‌است. برای ثبت این‌گونه عکس‌ها نیاز به نوردهی طولانی دارید و برای نوردهی طولانی نیاز دارید تا نور واردشده به سنسور تصویر را تا جای ممکن کاهش‌دهید. در نور روز و در بسته‌ترین دیافراگم و پایین‌‌ترین حساسیت ISO هم احتمالاً بیش از چند ثانیه نمی‌توانید نوردهی را افزایش دهید؛ در حالی که برای محوکردن حرکت آب یا ابرها و یا هرچیز متحرک دیگر (بسته به سرعت حرکت آنها) ممکن است به نوردهی‌های چند دقیقه‌ای هم نیازداشته‌باشید. اینجاست که فیلتر‌های ND به کار شما می‌آیند و با کاهش نور وارد‌شده به دوربین امکان استفاده از سرعت‌های بسیار پایین‌تر شاتر را حتی در روشنایی وسط روز فراهم می‌کنند.

در هنگام خرید فیلترهای ND خساست به خرج ندهید و سعی کنید فیلتر‌های باکیفیت و از سازندگان معتبر را تهیه‌کنید، چراکه هرچیزی که در جلوی لنز شما قرارمی‌گیرد به طور مستقیم می‌تواند بر کیفیت عکس‌های شما تأثیر بگذارد و هیچ عکاسی نمی‌خواهد کیفیت دوربین و لنز‌ گران‌قیمتش را قربانی یک فیلتر ارزان‌قیمت و بی‌کیفیت کند. اگر فقط می‌خواهید که یک فیلتر ND بخرید، من به شما فیلتر ND با کاهش 6 استاپ را پیشنهاد می‌کنم که برای خیلی از کاربری‌ها مناسب است.

ریموت شاتر‌ (دکلانشور)

یکی دیگر از تجهیزات جانبی مورد نیاز عکاسان منظره، ریموت شاتر است که در دوران عکاسی آنالوگ به آن دِکلانشور می‌گفتند. ریموت شاتر وسیله‌ی نسبتاً کوچکی است که یا از طریق سیم و یا به صورت بی‌سیم به دوربین متصل می‌شود و با آن می‌توانید بدون لمس دکمه‌ی شاتر دوربین عکس بگیرید. حالا، شاید بپرسید وقتی خود دوربین دکمه‌ی شاتر دارد، دیگر چه نیازی به یک دکمه‌ی شاتر اضافه است!؟ دو علت برای استفاده از ریموت شاتر وجود دارد. اول اینکه فشردن دکمه‌ی شاتر دوربین، حتی اگر دوربین روی سه‌پایه باشد، لرزش خفیفی ایجاد می‌کند که همان لررزش مخصوصاً در عکاسی با نوردهی طولانی می‌تواند از شارپنس عکس بکاهد. البته یک راه دیگر جلوگیری از لرزش دوربین این است که از تایمر دوربین استفاده‌کنید تا نوردهی مثلاً 5 ثانیه بعد از فشردن دکمه‌ی شاتر آغارشود.

دومین دلیل استفاده از ریموت شاتر هم به تکنیک عکاسی با نوردهی طولانی مربوط می‌شود. همانطور که در بحث فیلترهای ND گفتم، در این تکنیک عکاسی گاهی نوردهی چندین دقیقه به طول می‌انجامد. اگر بخواهید بدون ریموت شاتر نوردهی طولانی داشته باشید، باید دوربین را در مد Bulb قراردهید. در این حالت، پرده‌ی شاتر دوربین تا زمانی که با انگشتتان دکمه‌ی شاتر را پایین‌ نگه‌دارید باز می‌ماند و نوردهی انجام می‌شود. علاوه‌ بر اینکه فشردن و پایین نگه‌داشتن یک دکمه برای چندین دقیقه کار آسانی نیست، انجام این کار بدون آنکه فشار دست شما باعث لرزش دوربین نشود هم تقریباً غیرممکن است! بنابراین، می‌توان گفت که داشتن ریموت شاتر برای تکنیک عکاسی با نوردهی طولانی کاملاً ضروری است. پس، اگر در عکاسی منظره به اندازه‌ی کافی جدی هستید، حتماً خرید یک ریموت شاتر با‌سیم (که به آن Cable Release هم می‌گویند) را در اولویت خرید تجهیزات جانبی مورد‌نیازتان قراردهید. ابتدایی‌ترین و ارزان‌ترین نوع این وسایل تنها یک دکمه‌ی شاتر در اختیار شما قرارمی‌دهند؛ اما انواع حرفه‌ای‌تر ریموت‌شاتر‌ها دارای تایمر هستند و می‌توانند حتی نوردهی‌های چند ساعته را به صورت خودکار انجام‌دهند. در هنگام خرید ریموت‌های باسیم به طول سیم آنها هم دقیت کنید، چراکه اگر خیلی کوتاه باشند سهولت استفاده از آنها هم کمتر ‌خواهدبود.

وسایل دیگر

مهمترین تجهیزاتی که برای عکاسی منظره نیاز دارید همان‌هایی است که در بالا ذکر شد؛ اما بجز آنها وسایل و تجهیزات خُرد دیگری هم هستند که می‌توانند تجربه‌ی عکاسی بهتری را برای شما فراهم‌کنند.

بسته به اینکه برای عکاسی منظره چه مدت از شهر دور بشوید، نیاز دارید که با خودتان باتری اضافی همراه داشته‌باشید. هیچ چیز بدتر از این نیست که منظره‌ی بی‌نظیری را فقط بخاطر تمام شدن باتری دوربینتان از دست بدهید. توصیه‌ی من این است که بجز باتری داخل دوربینتان، همیشه حداقل دو باتری کاملاً شارژ‌شده‌ی اضافی را در کوله‌پشتی تجهیزاتتان داشته‌باشید. البته، ریموت‌شاترها هم باتری دارند؛ بنابراین، خوب است که برای آنها هم باتری اضافی به همراه داشته‌باشید.

ظرفیت کارت‌های حافظه در سال‌های اخیر بسیار افزایش یافته و دیگر از این نظر خیلی محدودیت ندارید. اما باز هم توصیه می‌شود که برای سفر‌های طولانی‌مدت چند کارت حافظه‌ی اضافی هم به همراه خود داشته‌باشید تا در صورت پُرشدن یا خراب‌شدن یکی از کارت‌های حافظه، جایگزینی برای آن وجود داشته‌باشد.

در آموزش عکاسی منظره، شما با شرایط مختلف آب و هوایی روبرو هستید و به احتمال فراوان نیاز خواهید‌داشت تا از لوازم تنظیف دوربین و لنز برای تمیز کردن لنز و سنسور تصویر دوربینتان استفاده‌کنید. هرچند تمیز‌کردن سنسور تصویر دوربین نیاز به مهارت و دقت زیادی می‌خواهد تا به سنسور آسیب نرسد و عموماً به عکاسان تازه‌کار این کار توصیه نمی‌شود؛ اما برای تمیزکردن لنز مهارت آنچنانی نیاز نیست! همیشه سعی کنید از دستمال‌های مخصوص تمیز‌کردن لنز استفاده‌کنید چراکه استفاده از دستمال‌های معمولی یا بدتر از آن گوشه‌ی لباستان می‌تواند باعث خَش‌افتادن روی اِلمان جلویی لنز شود.

شاید دیده باشید که عکاسان حرفه‌‌ای، به خصوص در محیط‌های خارج از استودیو از فلاش‌های رو دوربینی که با نام‌هایی مانند Speedlite نیز شناخته می‌شوند استفاده می‌کنند. در این مطلب قصد داریم مزایای استفاده از اینگونه فلاش‌ها را بررسی کنیم و به این موضوع بپردازیم که چرا حرفه‌ای‌ها از فلاش‌های رو دوربینی استفاده می‌کنند و از همه مهم‌تر اینکه چرا برای پیشرفت در عکاسی به استفاده کردن از اینگونه فلاش‌ها نیاز دارید.

عکاسی در واقع هنر کنترل و بازی با نور است. البته نور همیشه به میل عکاس عمل نمی‌کند و در شرایط مختلف ممکن است مجبور به استفاده از نورهای مصنوعی باشیم. یکی از مرسوم‌ترین روش‌های کنترل نور استفاده از فلاش است.

ابتدایی‌ترین کاربرد فلاش در روشن کردن فضایی تاریک است. این مورد حتی در مورد عکاسی با گوشی‌های موبایل نیز صدق می‌کند. اگر بخواهید در فضایی کم‌نور عکاسی کنید می‌توانید ایزو را زیاد کنید، سرعت شاتر را کم کرده و یا دیافراگم را بازتر کنید. ولی این روش‌ها محدودیت‌هایی دارند. به‌طور مثال زیاد کردن ایزو موجب زیادشدن میزان نویز در تصویر می‌شود، کم کردن سرعت شاتر می‌تواند موجب تار شدن سوژه گردد و برای بازکردن دیافراگم نیز محدودیت‌هایی پیش رو خواهید داشت. برای مثال ممکن است با باز کردن دیافراگم عمق میدان موردنظرتان را از دست بدهید.

ولی کاربران پیشرفته‌ و عکاسان حرفه‌ای از فلاش برای کنترل نور و ثبت عکس‌های زیباتر استفاده می‌کنند. حتی در محیط‌های پرنور نیز برای به دست آوردن تصویری دل‌چسب لازم است نور را در کنترل خود بگیرید و آن را بر اساس خواسته‌ی خود هدایت کنید.

به‌طور مثال به عکس زیر توجه کنید:

این عکس در روشنایی روز ثبت شده است. بنابراین ممکن است فرض شود که نیازی به فلاش نیست، ولی واقعیت چیز دیگری است. عکس سمت چپ بدون استفاده از فلاش و عکس سمت راست با استفاده از فلاش گرفته شده است. می‌توانید ببینید که سوژه‌ها به‌مراتب بهتر قابل‌دیدن هستند و نوردهی روی صورت‌هایشان نیز مناسب‌تر است. بعلاوه به پس‌زمینه دقت کنید. در عکس سمت چپ آسمان کاملاً سفید است و هیچ‌گونه جزئیاتی ندارد، ولی به لطف استفاده از فلاش در عکس سمت راست، عکاس توانسته از نوردهی کمتری استفاده کند تا جزئیات آسمان و ابرها نیز قابل دیدن باشند.

حالا با این مقدمه توضیح خواهیم داد که چرا فلاش داخلی دوربین یا Pop-up عملاً استفاده‌های بسیار محدودی دارد و اگر می‌خواهید عکاسی خود را یک پله جلوتر ببرید، یکی از قدم‌های اصلی استفاده از یک فلاش روی دوربین یا Speedlight است.

کنترل نور- روی دوربین

اولین مسئله در مورد فلاش‌های داخلی این است که تنها در یک جهت قابل‌استفاده هستند و نوری تند و ناملایم را از روبرو به سوژه می‌تابانند. این در حالی است که نور تند و از روبرو هیچ‌گاه ظاهر دل‌چسبی را به عکس نمی‌دهد. به‌عنوان‌مثال به عکس زیر نگاه کنید:

عکس سمت چپ با استفاده از فلاش Pop-Up و عکس سمت راستی با استفاده از فلاش روی دوربین ثبت شده است. ابتدا به سایه‌های پس‌زمینه توجه کنید، نور ناملایم فلاش داخلی سایه‌هایی تاریک و پرکنتراست را در پس‌زمینه ایجاد کرده است که چشمان بیننده را از سوژه‌ی اصلی منحرف می‌کنند. ولی در عکس سمت راست عملاً سایه‌ای در پس‌زمینه دیده نمی‌شود. از طرفی تغییرات سایه به های‌لایت‌ در عکس سمت راست به‌مراتب ملایم‌تر اتفاق می‌افتند. حالا به چهره‌ی کودک نگاه کنید، متوجه خواهید شد که در عکس سمت چپ چهره‌اش ظاهری دوبعدی و تخت پیدا کرده است، درحالی‌که در عکس سمت راست می‌توانید قسمت‌های مختلف چهره را با بُعدِ بیشتر مشاهده کنید.

دلیل این موضوع این است که فلاش‌های رو دوربینی یا Speedlight دارای سَرِ قابل چرخش هستند. به‌این‌ترتیب می‌توانید نور را در جهت دیگری هدایت کنید و از انعکاس آن برای روشن کردن سوژه و محیط بهره بگیرید. در این مثال خاص، عکاس از دیوارها و سقف اتاق به‌عنوان یک منعکس‌کننده‌ی نور استفاده کرده است و سَرِ فلاش را به سمت عقب و بالا برگردانده تا نوری نرم و یکدست به دست آید.

کنترل نور – جدا از دوربین

بیشتر اوقات، عکاسان از نور مستقیم استفاده نمی‌کنند و نیاز دارند که منبع نور مصنوعی خود را جابجا کنند. از مزایای فلاش‌های روی دوربین یا Speedlight این‌ است که می‌توانید آن‌ها را از Hot-Shoe جدا کرده و به‌صورت بی‌سیم نیز کنترل کنید. به‌این‌ترتیب می‌توان نور را از جهت موردنیاز به سمت سوژه بتابانید. برای کنترل فلاش به‌صورت بی‌سیم معمولاً به یک فرستنده بر روی دوربین و گیرنده‌ی متصل به فلاش نیاز دارید. البته برخی از فلاش‌ها مانند Yongnuo YN685 یا بعضی مدل از فلاش‌های Nissin دارای گیرنده‌ی داخلی هستند و تنها باید از یک فرستنده بر روی دوربین استفاده کنید.

به‌عنوان مثالی برای استفاده از فلاش جدا از دوربین می‌توانید عکس زیر را مشاهده کنید:

در عکس سمت چپ از فلاش بر روی دوربین و به‌صورت مستقیم استفاده شده است و در عکس سمت راست فلاش با استفاده از رادیوتریگر و جدا از دوربین به سمت سوژه تابانده شده است. می‌توانید مشاهده کنید که در عکس سمت راست اعضای صورت به‌مراتب بُعدِ بیشتری دارند و می‌توان جزئیات بیشتری را در مو و لباس سوژه مشاهده کرد و نتیجه‌ی آن عکسی شاداب‌تر شده است.

امکان ارتقا برای آینده

بیشتر عکاسان، تقریباً هیچ‌گاه تنها با یک منبع نور کار نمی‌کنند. یکی از مزایای استفاده از فلاش‌های Speedlight این است که با ارتقای سطح عکاسی‌تان می‌توانید تعداد بیشتری از آن‌ها را خریداری کنید و به‌صورت بی‌سیم با یکدیگر هماهنگشان کنید. حتی خواهید توانست با استفاده از رادیوتریگر آن‌ها را با فلاش‌های استودیویی یا Monolight نیز هماهنگ کنید و تجهیزات عکاسی خود را گسترش دهید.

برای ثبت عکس بالا، عکاس از یک فلاش استودیویی برای نورپردازی پس‌زمینه استفاده کرده تا دانه‌های برف به‌وضوح قابل‌دیدن باشند و از یک فلاش Speedlight برای نورپردازی سوژه بهره گرفته است.

سرعت هم‌گام‌سازی بیشتر

فلاش‌های Pop-up تنها قادر هستند تا حداکثر سرعت شاتر 1/200 تا 1/250 عمل کنند. ولی فلاش‌های روی دوربین که از High Speed Sync پشتیبانی می‌کنند می‌توانند تا سرعت‌های شاتر به‌مراتب بیشتری نیز با دوربین همگام شوند. به همین دلیل اگر در فضای پرنور نیاز به استفاده از دیافراگم باز داشته باشید فلاش‌های Pop-up عملاً غیرقابل استفاده هستند. برای نمونه به عکس زیر توجه کنید:

عکاس برای تار کردن پس‌زمینه مجبور به استفاده از دیافراگمی باز بوده است، بنابراین با توجه به روشنایی هوا نیاز داشته تا از سرعت بالایی استفاده کند، به‌خصوص برای اینکه جزئیات و رنگ‌های پس‌زمینه نیز قابل‌دیدن باشند.

بعلاوه برای عکاسی در سرعت‌های خیلی زیاد در محیط‌های تاریک نیز به یک فلاش Speedlight نیاز خواهید داشت؛ به‌طور مثال برای عکاسی از لحظه‌ی برخورد یک قطره به سطح مایع مانند عکس زیر:

این عکس‌‌ با استفاده از فلاش speedlight بر روی قدرت 1/64 گرفته شده است. در چنین عکس‌هایی از سرعت شاتر نمی‌توان برای فریز کردن حرکت استفاده کرد. بنابراین نوردهی دوربین بر روی حالتی تنظیم می‌شود که اگر از فلاش استفاده نکنید عکسی کاملاً تاریک به دست آید. معمولاً بهتر است از سرعت‌های شاتر کند مانند ½ یا کندتر استفاده شود. سپس با استفاده از سرعت زیاد فلاش می‌توانید قطره را در لحظه فریز کنید.

لوازم جانبی متنوع

فلاش‌های روی دوربین یا Speedlightها از انعطاف‌پذیرترین منابع نورپردازی به‌حساب می‌آیند. یکی از مزایای آن‌ها این است که می‌توانید انواع و اقسام لوازم جانبی را بر رویشان نصب کرده و ظاهر نورپردازی خود را آن‌گونه که دوست دارید تغییر دهید.آموزش عکاسی به همین دلیل در بین تجهیزات عکاسان مختلف، از عکاسان طبیعت گرفته تا عکاسان مد، قطعاً این‌گونه فلاش‌ها را خواهید یافت.

اگر به فکر خرید فلاش روی دوربین با قیمت مناسب و هماهنگ با نیازهای خود هستید توصیه می‌کنیم مطلب راهنمای خرید فلاش‌ روی دوربین را هم مطالعه کنید.

در هنگام استراحت پاها را ماساژ دهید . این کار به افزایش جریان خون و کاهش ورم پاها کمک می کند و خستگی پا را از بین می برد .

برای انجام ماساژ پاها ، روی یک صندلی کوتاه بنشینید و مانند تصویر ، تمام قسمت های کف پا ، رویه پا ، پاشنه پا و انگشتان پا را به آرامی ماساژ دهید .

دست را مشت کنید و با برجستگی انگشتان ، کف پا را به صورت چرخشی ماساژ دهید .

با دو دست پا را بگیرید و با حرکت چرخشی انگشتان ، رویه پا را ماساژ دهید .

با کاهش خستگی پاها ، از خستگی کل بدن جلوگیری کنیم .

پاشنه پا را با دست گرفته و به صورت چرخشی حرکت دهید .

به آرامی انگشت شست دست را ، از مچ پا تا روی هر یک از انگشتان پا بکشید .

پا را با دو دست بگیرید و به سمت کف و رویه پا فشار دهید . مثل حالتی که می خواهید تکه ای نان خشک را از وسط بشکنید .

هر یک از انگشتان پا را به ملایمت بکشید و بچرخانید .

در پایان پا را بین دو دست نگهدارید .

توجه :
* در صورت بروز برآمدگی های گوشتی و میخچه در پا ، از دست کاری آنها خودداری کرده و برای درمان به پزشک مراجعه کنید . این برآمدگی ها ، به علت فشار کفش ایجاد می شوند . حتی پس از درمان میخچه توسط پزشک چنانچه کفش شما مناسب نباشد دوباره میخچه ایجاد خواهد شد .بنابراین بهترین کا ر انتخاب کفش مناسب است .

* گاهی تغییراتی که در پاها ایجاد می شود به دلیل سایر بیماریهاست . بعنوان مثال ورم پاها ، زخمی که خودبخود بوجود آمده و یا زخمی که خوب نمی شود ، می تواند نشانه بیماری در سایر نقاط بدن باشد . پس در صورت مشاهده این تغییرات به پزشک مراجعه نمایید .

چرا باید از پاها مراقبت کرد ؟
ما روی پای خود می ایستیم .به کمک پاهاست که تعادل خود را حفظ می کنیم و راه می رویم . پاها هستند که وزن بدن را تحمل میکنند .
* بسیاری از مواقع خستگی و ناراحتی ما به دلیل وجود مشکل در پاهاست .
* بروز یکسری مشکلات در پاها شایع است ، مثل
- خشکی پوست پا
- ترک خوردن پاشنه پا
- شکسته شدن ناخن های پا
- عفونت قارچی در لای انگشتان پا
* پاها بیشتر از سایر قسمتهای بدن در معرض خطر آسیب و حادثه هستند.
*زخم ها و جراحت های پا بخصوص در ناحیه کف پا ، دیرتر از سایر نقاط بدن خوب می شود .
بنابراین لازم است از پاها بیشتر مراقبت کنیم .

برای مراقبت از پاها چه باید کرد ؟

نظافت پاها
1- شستشوی پاها : هر روز پاها بخصوص لای انگشتان پا را با آب ولرم بشویید.

2- کوتاه کردن ناخن ها :وقتی ناخن ها نرم باشند ،کوتاه کردن آنها آسان تر است.برای این کار می توانید قبل از کوتاه کردن ناخن ها ، بمدت 20 تا 30 دقیقه پاها را در یک ظرف آب گرم قرار دهید و یا بعد از حمام کردن ناخن ها را کوتاه کنید.
هنگام کوتاه کردن ناخن های پا دقت کنید :

* لبه ناخن ها را گرد نکنید و بگذارید بشکل صاف بمانند .
* ناخن ها را خیلی از ته کوتاه نکنید ، زیرا باعث زخم شدن ناخن می شود.

3 - چرب کردن پاها: بعد از شستشوی پاها بهتر است با استفاده از وازلین یا سایر کرمهای نرم کننده ، پوست پا و بخصوص پاشنه پا را چرب کنید.

پوشش پاها
1-جوراب: جوراب های نخی بپوشید . کش جوراب نباید سفت باشد و بهتر است ساق آن بالاتر از برآمدگی مچ پا قرار گیرد.

2- کفش :کفشی بپوشید که پاهای شما را محافظت بکند و از سر خوردن و افتادن جلوگیری کند .
کفشی مناسب است که:
* پا در آن راحت باشد ، بین نوک انگشت بزرگ پا و نوک کفش ، حدود یک سانتیمتر فاصله باشد .
* رویه کفش تمام عرض پا را بپوشاند ، اما به پا فشار نیاورد .
* پاشنه کفش پهن بوده و بلندی آن پیش از 3 سانتیمتر نباشد .
* پا در آن عرق نکند ، مثل کفشهای چرمی و یآ گیوه های نخی
* کف آن لیز نباشد .

3- دمپایی : یکی از حوادث شایع در منزل ، فرو رفتن اجسام نوک تیز یا برنده در کف پا است ؛ که می تواند موجب زخم یا سوراخ شدن کف پا شود بنابراین بهتر است که در منزل و روی فرش نیز دمپایی بپوشید .آموزش ماساژ دمپایی باید کاملا اندازه پا باشد .با پوشیدن دمپایی های گشاد و یا دمپایی های کوچک که پا بطور کامل در آن قرار نمیگیرد ، احتمال زمین خوردن بیشتر می شود .
دمپایی های انگشتی بخوبی پارا محافظت نمی کند و مناسب نیستند . همچنین دمپایی ابری روی سرامیک ، کاشی ویا سنگ بخصوص اگر سطح زمین خیس باشد ، بسیار لیز و خطرناک است و باید از پوشیدن آنها اجتناب کرد.